ท่องเที่ยวบนเกาะพีพี

ท่องเที่ยวบนเกาะพีพี ดำน้ำชมปะการัง

เช้าในวันรุ่งขึ้นผมก็ได้ไปซื้อทัวร์ท่อวเที่ยวยังเกาะพีพีเซฟคอสไปทั่วทะเลแดนใต้เลิฟซีเพื่อที่จะได้ล่องเรือไปยังที่เกาะพีพีและล่องไปยังเกาะในระแวกโดยรอบๆสำหรับทัวร์เลิฟซียังมีรถบริการรถรับส่ง ซึ่งมันได้เป็นสิ่งที่มีความหมายมากเมื่อคุณได้อยู่ที่ภูเก็ต สำหรับรสชาติของจัวหวัดภูเก็ตเพียงแค่หนึ่งค่ำคืนมันได้มีความซับซ้อนทางด้านอารมณ์ที่ได้พุ่งขึ้นถึงขีดสุดของทุกคนที่ได้มารวมกันที่นี่ซึ่งได้ทำให้เพียงแค่ค่ำคืนหนึ่งคืนอัดแน่นไปด้วยอารมณ์และข้อมูลที่พื้นที่ในสมองของผมไม่อาจจะที่จะบันทึกอารมณ์เหล่านั้นได้อย่างครบถ้วนเหลือไว้

แต่เพียงแค่ร่างกายที่มันได้ถูกใช้ไปอย่างขีดจำกัดและในความโอเวอร์ฮีทของสมองแบบนั้นมันก็เป็นเพื่อนเก่าโดยที่ตัวผมเองนั้นก้ไม่ได้พบกันมานานและก็ยังคงเป็นเพื่อนเก่าคนสุดท้ายที่ตัวของผมเองนั้นอยากจะพบเจอเมื่อเรือได้ออกไปยังที่เกาะพีพีก็จะได้ผ่านจุดดำน้ำที่  เกาะไม้ท่อนซึ่งเป็นจุดแรก ที่ตัวผมเองนั้นจะได้ลงไปแช่น้ำทะเลหลังจากที่ผมได้นอนแห้งมานานอยู่ในห้องคนเดียวเต็มๆหนึ่งวันและในโลกของมุมมองหนึ่งในมุมมองที่ได้มองว่าการเดินทางมายังทะเลเพียงแค่คนเดียวนั้นมันก็เหมือนกับการแบกหนีความรักหรือความเศร้าเอามาทิ้งยังที่ทะเล

ซึ่งมันได้เป็นนามธรรมของภาพยนตร์ที่หลายคนนั้นได้ถูกปลุกฝังมาแต่ก็ยังคงมีอีกหลายมุมมองที่การได้นำพาตัวเองของเราเพียงลำพังมายังทะเลจะเป็นการบันทึกความทรงจำที่สวยงามกลับไปยังส่วนลึกของเราให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะเคยบันทึกได้ในการเดินทางของชีวิตและเมื่อเวลาได้ผ่านไปชั่วขณะเรือก็เดินทางมาถึงเกาะพีพีเป็นครั้งแรกที่ผมจะได้ลงมาเหยียบหาดทรายของที่นี่ เกาะพีพี เกาะที่เคยผ่านภัยพิบัติทางธรรมชาติมาได้ในครั้งอดีต

เมื่อมาถึงยังเกาะพีพีผมเลือกที่จะตามเจ้าหน้าที่ขึ้นไปยังจุดชมวิวของเกาะ ซึ่วเป็นจุดที่จะตั้งเดินเท้าขึ้นไปเท่านั้นมีนักท่องเที่ยงเพียง7คนที่ร่วมเดินทางขึ้นมายังจุดชมวิวกับผมด้วยแต่เมื่อเดินขึ้นได้ซักพักนักท่องเที่ยวก็เหลือเพียง5คนเพราะถอดใจกับการขึ้นบนไดที่เมื่อยล้าและแสงแดดที่เผาในช่วงเที่ยงวันของวันนี้ซึ่งเป็นสิ่งที่จะเปลี่ยนสีผิวของเราให้กลายเป็นสีแทนได้ไม่ยากเลยและใช้เวลาเพียงไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงผมก็มาถึงยังจุดชมของเกาะพีพี

 

ขอบคุณผู้ที่ให้การสนับสนุนโดย  แทงบอลออนไลน์2020

การเดินทางท่องเที่ยวที่ดอยอินทนนท์

ในทุก75 – 76ปีดาวหางแฮลลีย์จะโคจรผ่านหลายชีวิตบนโลกความสว่างเจิดจ้าที่สามารถมองเห็นด้วยตาเปล่า

ซึ่งเกือบจะเป็นโอกาสเพียงแค่ครั้งเดียวในชีวิตที่เราจะได้ประสบและยังคงมีอีกหลายสิ่งบนโลกนี้ที่โอกาสของเราจะหมดลงไปตามการเวลา ผมเดินทางมายังจังหวัดเชียงใหม่ โดยมีปลายทางเป็นดอยอินทนนท์ ซึ่งตั้งอยู่ในเขตอำเภอจอมทองผมเลือกเส้นทางในการเดินทางครั้งนี้ด้วยรถประจำทางของจังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งจากประตูเมืองเชียงใหม่เดินทางสู่วัดพระธาตุศรีจอมทองวรวิหารเป็นจุดที่ตั้งของคิวรถสองแถวสีเหลืองเพื่อขึ้นไปยังดอยอินทนนท์

ดอยอินทนนท์ดอยที่มียอกเขาที่สูงที่สุดในประเทศไทยนักท่องเที่ยวทั่วสารทิศไม่ว่าจะเป็นชาวไทยและชาวต่างชาติรวมทั้งตัวผมต่างถูกดึงดูดด้วยกิตติศัพท์ในความสวยงามของที่นี้ และเมื่อเข้าสู่ดอยอินทนนท์ผมก็เดินทางมายังจุดกางเต้นท์ ดอยชัวร์ญ่า ซึ่งอยู๋ในเขตดอยอินทนนท์เป็นสถานที่กางเต้นท์อันเลื่องชื่อจุดหนึ่งของดอยอินทนนท์ ดอยบชัวร์ญ่าโครงการที่พักกางเต้นท์ของกลุ่มชาวบ้านที่นิมิตร่วมกันทิวทัศน์ของที่นี่สามารถมองเห็นน้ำตกสิริภูมิที่อยู่เบี้ยงหน้าเป็นองค์ประกอบที่หลายคนเลือกที่จะมาพักยังที่แห่งนี้หลากหลายความเชื่อที่ผมเคยได้ยินมาในชีวิตหนึ่ง

ในนั้นมีเรื่องของการพบเจอกล่องความทรงจำอันแสนไกลที่เราและเค้าจำเป็นต้องมาพบเจอพร้อมกัน ดอยอินทนนท์ นำพาผมมาพบเจอลุงและป้าในช่วงเวลาเพียงไม่นานโต๊ะที่ผมบังเอิญนั่งตัวเดียวกับท่านก็ออกรสชาติจนลุงต้องลุกไปที่รถเพื่อหยิบแก้วมาให้ผมลุงมีน้ำใจมาเต็มขนาดนี้ตัวผมจะไปขัดศรัทธาได้ไง เรื่องราวทั้งสุขปนความเศร้าเกินขึ้นในบทสนทนาหลายชั่วโมงของเราในเรื่องของความเศร้าลูกชายเพียงคนเดียวของท่านพึ่งเสียไปในไม่กี่ปีก่อนการสูญเสียคนที่เรารักสุดหัวใจขนาดนี้

เป็นสิ่งที่ผมไม่อยากจินตนาการต่อในวันที่ดาวหางแฮลลีย์ผ่านมายังโลกคุณลุงได้ตั้งชื่อลูกของเค้าว่า แฮลลีย์ ชื่อของแฮลลีย์ถูกตั้งไว้เพื่อที่ซักวันลูกของเขาจะเติบโตใหญ่ในวัย75และพบเจอกับดาวหางแฮลลีย์ที่โคจรมายังโลกซักครั้งในชีวิต และคุณลุง ก็บอกกับผมว่าซักวันผลคงได้เห็นดาวหางแฮลลีย์ซักครั้งชีวิตก็ยังคงต้องดำเนินต่อไปการเดินทางของคุณลุงกับคุณป้าจบกับการเดินทางของผม ซึ่งคุณป้าบอกผมอยู่หลายครั้งว่าผมดูละม้ายคล้ายคลึงกับแฮลลีย์ลูกของท่านด้วยวัยที่ไกล้เคียงกันละบุคลิกที่คล้ายคลึงกันนี้ทำให้ท่านคิดถึงลูกมาก

 

สนับสนุนโดย  nowbet

การเดินทางท่องเที่ยว

การเดินทางท่องเที่ยว ที่ทองผาภูมิ หมู่บ้านอีต่อง ปิล็อก

ชีวิตของเราดีพอหรือยังเรากำลังยิ้มหรือว่าเราจะกำลังไม่แน่ใจอะไรเป็นมาตราฐานวัดสิ่งนี้ถ้าจะต้องมาสักหนึ่งคำตอบของชีวิตที่ดีพอมันก็ขึ้นอยู่กับว่าชีวิตที่พอดีของเราอยู่ที่จุดไหนผมใช้เวลาเดินทางกว่า7ถึง8ชั่วโมงเพื่อมายังอุทยานแห่งชาติทองผาภูมิสถานที่ ซึ่งจะเป็นจุดบรรจบการเดินทางขึ้นเขาช้างเผือกของผมครั้งนี้การขับรถทางไกลด้วยตัวคนเดียวเป็นเรื่องที่ผมไม่คิดไม่ฝันมาก่อนว่าจะทำแต่ถ้าโทรศัพท์คุณเกิดโทนติดไปยังอุทยานแห่งชาติทองผาภูมิแล้วเขาช้างเผือก สถานที่ ที่ขึ้นว่าจองยากที่สุดแล้วในประเทศไทยแล้วในการขึ้นเขาคงไม่มีใครที่อยากจะพลาดการเดินทางครั้งนี้แน่

เรื่องที่จะเดินทางมาที่นี่ยังไงก็คงจะดูเป็นเรื่องเล็กน้อยไปเลยเมื่อเข้าสู่รุ่งเช้าของวันใหม่ศูนย์บริการนักท่องเที่ยวเป็นจุดแรกที่เหล่านักเดินทางเขาช้างเผือกจะมารวมตัวกันเพื่อลงทะเบียนหลังจากลงทะเบียนเพื่อขึ้นเขาช้างเผือกเป็นที่เรียบร้อยหมู่บ้านอีต่อง ปิล็อก ซึ่งอยู่ไกลอุทยานแห่งชาติทองผาภูมิไปประมาณ8กิโลเมตรเป็นสถานที่

ที่สามารถเดินขึ้นเขาช้างเผือกจากจุดนี้นี่เป็นครั้งแรกที่ผมอยู่ในจังหวัดกาญจนบุรีแต่กลับรู้สึกหนาวเหมือนอยู่ภาคเหนือของประเทศไทย หมู่บ้านอีต่อง ปิล็อก ตั้งอยู่ในอำเภอทองผาภูมิเป็นหมู่บ้านเล็กๆริมชายแดนไทยพม่าเป็นสถานที่อาศัยของคนหลายชนชาติจึงมีภาษาที่แปลกหูไม่ว่าจะเป็นภาษาพม่า กะเหรี่ยง หรือ มอญเมื่อเข้าสู่เวลา8โมงครึ่งหลังจากนักท่องเที่ยวทยอยทำธุระส่วนตัวกันเรียบร้อยแล้วเจ้าหน้าที่จากอุทยานแห่งชาติทองผาภูมิจึงเริ่มเปิดทริปการเดินทางในวันนี้เขาช้างเผือกเป็นยอดเขาที่สูงที่สุดในอุทยานแห่งชาติทองผาภูมิ

โดยมีความสูงถึง1,249จากะดับน้ำทะเลการเดินทางด้วยเท้าขึ้นไประยะทางเกือบ9กิโลเมตรเส้นทางจะเป็นการลัดเลาะภูเขาขึ้นไป ซึ่งจากที่ดูแล้วรู้สึกว่าจะขึ้นลงเขาหลายลูกเลยทีเดียวนี่เป็นครั้งแรกในการท่องเที่ยวขึ้นภูเขาของผมผมเห็นหลายคนที่ร่วมเดินทางมายังเขาช้างเผือกด้วยตัวคนเดียวเหมือนผมบรรยากาศการเดินเขาของที่นี่จึงเป็นการเดินทางไป

โดยคุยกับคนแปลกหน้าสับเปลี่ยนไปกันตลอดทางแต่แน่นอนเพื่อนร่วมทางที่คุณจะได้คุยด้วยคุณอาจจะไม่ต้องปรับตัวมากเหมือนกับคนในเมืองเพราะหัวจิตหัวใจของคนที่มีเป้าหมายเดียวกันมักจะสื่อสารกันได้อย่างสบายใจจบหนึ่งบทสนทนาก็แยกจากกันพอได้พบกันอีกครั้งก็ได้เริ่มบทสนทนาใหม่และในการเดินทางขึ้นเขาช้างเผือกนี้บทสนทนาก็คงจะไม่พ้นสันคมมีดสันเขาที่สวยงามและหวาดเสียวไปพร้อมกัน

 

ขอบคุณผู้ให้การสนับสนุนโดย  sagame

2สถานที่ท่องเที่ยวในช่วงเดือนธันวาคม ถึง เดือนกุมภาพันธ์ 

วันนี้เราไม่ต้องเก็บกระเป๋าเดินทางที่จะไปเที่ยวถึงเมืองนอกกันแล้วเพราะเราจะมาแนะนำสถานที่ท่องเที่ยวสวยๆในเมืองไทยแต่ละสถานที่นั้นได้มีบรรยากาศเหมือนกับไปเมืองนอกกันเลยทีเดียวและวันนี้จะมีที่ท่องเที่ยวที่ไหนกันบ้างตามมาดูสถานที่ท่องเที่ยวที่เราจะแนะนำกันได้เลย

เขื่อนเชี่ยวหลาน – กุ้ยหลินเมืองไทย หรือ เขื่อนรัชชประภาจังหวัดสุราษฎร์ธานี 

สถานที่นี้เป็นเขตที่อยู่ในอุทยานแห่งชาติเขาสกต่อมาก็ได้รับสมยานามว่ากุ้ยหลินแห่งเมืองไทยนอกจากนี้ก็ยังมีความสวยงามที่เต็มไปด้วยความธรรมชาติแล้วและยังมีภูเขาที่สูงสง่าสวยงามตามีน้ำใสสีเขียวมรตกและถ้าหากว่าใครอยากไปท่องเที่ยวถ้ำที่นี่ก็ยังมีอีกเช่นกันจะเป็นถ้ำหินงอกหินย้อยที่มีความสวยงามที่เป็นแล้วจะต้องไม่ผิดหวังอย่างแน่นอนอีกทั้งถ้าได้นอนแพที่เขื่อนเชี่ยวหลายแล้วจะได้บรรยากาศที่คล้ายเมือนกับกุ้ยหลินที่ประเทศจีนถือได้ว่ายังเป็นอีกหนึ่งพิกัดที่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่เป็นยอกนิยมอีกด้วย และสำหรับการไปท่องเที่ยวที่เขื่อนเชียวหลานนั้น

นอกจากจะได้ไปชมความเป็นธรรมชาติจากตัวเขื่อนแล้วอีกทั้งภายในเขื่อนเองก็ยังมีที่พักสุดสวยอีกมากมายเอาไว้ให้เรานั้นได้มานอนแบบสโรไลน์กันแบบชิวๆนั่งดูวิวหมอกและผาหินปูนแถมที่แพนั้นก็ยังสามารถพายเรือคายัคให้เรานั้นได้สนุกไปอีกรูปแบบหนึ่งและอยากจะแนะนำให้มาท่องเที่ยวกันในช่วงเดือนธันวาคมไปจนถึงเดือนกุมภาพันธ์เพราะจะมีอากาศที่เย็นสบายและไม่ค่อยมีฝนตกหนักแถมยังมีไอหมอกออกมาให้เรานั้นได้ชมที่หน้าห้องพักแบบฟินๆกันในยามเช้าอีกด้วย

และอีกหนึ่งของสถานที่ท่องเที่ยวที่ต้องบอกเลยว่าได้อารมณ์เหมือนเมืองนอกมากสุดๆนั่นก็คือ

เกาะพระทอง – ทุ้งหญ้าสะวันนาในเมืองไทย จังหวัดพังงา

ซึ่งสถานที่ท่องเที่ยวแห่งนี้ได้จัดตั้งอยู่ในอําเภอคุระบุรี ถือได้ว่าเป็นเกาะที่มีขนาดใหญ่ที่ติดอยู่ในอันดับ5ของประเทศไทยและด้วยลักษณะในพื้นที่บริเวณตอนกลางของตัวเกาะนั้นที่ได้กลายมาเป็นทุ้งหญ้ามีสีเหลืองทองและก็จึงทำให้สถานที่แห่งนี้จึงได้ถูกเรียกว่าเป็น ทุ้งหญ้าสะวันนาในเมืองไทยนอกจากนี้ก็ยังมีหนองน้ำขนาดเล็กและใหญ่ที่เป็นแหล่งที่อยู่อาศัยของเหล่าสัตว์ป่านาๆชนิดโดยเฉพพาะฝูงกวางม้าที่ไม่มีที่ไหนและมันก็หาดูได้ยากมากๆรวมไปถึงนกป่าและนกน้ำชนิดต่างๆอีกด้วยและสิ่งที่เป็นไฮไลท์ที่เกาะพระทองแห่งนี้จะอยู่ในช่วงของเวลาที่พระอาทิตย์นั้นไกลจะลาลับขอบฟ้าเพราะแสงสีส้มเหล่านั้นจะพากันลงมาอาบย้อมบรรดาหญ้าทั้งหมดให้เป็นสีทอง

 

สนับสนุนเรื่องราวโดย  entaplay

แบกเป้เที่ยวเขาใหญ่กันเถอะ 

คุณเคยเป็นแบบผมไหมมีวันเสาร์อาทิตย์ที่ว่างว่างวันที่คุณอย่าออกไปไหนสักทีหนึ่งแต่ไม่ได้วางแผนไว้ก่อนในวันที่ชาวบ้านเขาต้องการการพักผ่อนการมีวิธีสมหวังให้ง่ายคุณก็แค่วางแผนเดี๋ยวนั้นแล้วพอออกมา 

ผมใช้เวลากว่า 3 ชั่วโมงมาในที่ที่เขาว่าเย็นแต่ตอนนี้ก็ไม่ได้เย็นเท่าไหร่นักอุตส่าห์ใส่เสื้อแขนยาวมาและแล้วผมก็มาถึงประตูอุทยานวันนี้ผมมีแผนจะเข้าไปกลางเต็นท์ในอุทยานเขาใหญ่จะปิ้งไก่หน้าเต็นจะออกเดินป่าจะดูน้ำตกและอีกมากมายที่ผมกำลังนึกว่าจะทำอะไรต่อด้วยตัวคนเดียว 

ลานกางเต็นลำตะคอง 

การจะพักที่นี่ก็ง่ายง่ายแค่คุณเข้าไปติดต่อเจ้าหน้าที่ก่อนแล้วแจ้งความประสงค์ว่าต้องการอะไรอย่างเช่นเราทานตะแกรงครั้งแรกผมก็แปลกใจนะในการท่องเที่ยวครั้งนี้ แต่ต้องบอกก่อนว่าที่นี่มีทุกอย่างที่คุณต้องการสำหรับการตั้งแคมป์ 

ก่อนใกล้ค่ำผมต้องการก่อไฟเพื่อเป็นการปิ้งไก่ในคืนนี้กลุ่มพี่พี่ที่เต็นท์ตรงข้ามใจดีมากนอกจากจะช่วยผมก็ไปแล้วอย่างให้อยู่ปกรณ์ต่างๆอีกด้วยยิ่งพอรู้ว่าผมมาคนเดียวก็ชวนผมมากินอาหารที่เขียนของเค้ากันจริงๆบรรยากาศตอนนี้ก็ถือได้ว่าดีเลยนะสำหรับฟ้าที่กำลังเริ่มมืดลงและอากาศก็เริ่มเย็นขึ้น 

การได้ทำสิ่งที่คุณเตรียมตัวมาอย่างน้อยแน่นอนมันจะต้องมีอะไรผิดพลาดบ้างแต่มันก็ไม่ใช่อุปสรรคอะไรของเรานักหนาและเราควรรู้สึกสนุกกับมันด้วยสำหรับเวลาประมาณสองทุ่มจะเป็นการออกไปสองสัตว์โดยทิพย์ส่งสัตว์นั้นทางเจ้าหน้าที่จะมีให้เราขึ้นอยู่กับเราว่า เราจะไปหรือไม่ก็ได้หากไม่ไปก็อยู่ที่เต็นท์แต่ต้องการที่จะไปก็ต้องแจ้งล่วงหน้าและสำรองที่นั่งกับทางเจ้าหน้าที 

เมื่อรถได้ทำการเล่นออกจากเต็นท์หน้าผมก็ปะทะกับ อากาศเย็นและผมก็ยังเจอทั้งสัตว์ที่มีตัวเลขและตัวใหญ่ที่มันออกมาหากินในตอนกลางคืนแบบนี้นานนานถึงจะมีรถวิ่งสวนมาซักคันหนึ่งบรรยากาศในป่ายามค่ำคืนนั้นกับอากาศที่เย็นแบบนี้ผมว่าไม่สามารถหาประสบการณ์แบบนี้ในสวนสัตว์ได้อย่างแน่นอน 

แต่วันนี้อากาศค่อนข้างครึ้มนิดหน่อยทำให้มองไม่เห็นดาวบนท้องฟ้าสักเท่าไหร่และนี่ก็เป็นครั้งแรกในชีวิตของผมกับการนอนเต็นท์ซึ่งก่อนนอนนั้นก็มีเจ้ากวางตัวหนึ่งเข้ามาแอบกินอาหารของผมอีกด้วยและจะเห็นได้ว่าสัตว์ต่างๆค่อยค่อยย่องมาแทบจะทุกเดือนเลยเพื่อเป็นการมาขโมยของกินของเหล่านักท่องเที่ยวนั่นเอง           

เที่ยวกาญจนบุรี สไตล์คนโสด 

เชื่อกันว่ามีหลากหลายคนที่ยังไม่มีคู่หรืออาจจะเพิ่งโดนเทมาก็ตามดังนั้นการท่องเที่ยวจึงเป็นวิธีที่ทำให้เราหายเครียดจากเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นได้เป็นอย่างดีวันนี้เราจึงแนะนำสถานที่ท่องเที่ยวที่อยู่ใกล้กับกรุงเทพโดยเดินทางจากทางรถไฟเพียงใช้เวลาไม่นานแถมยังเป็นการประหยัดเงินของเราได้อีกด้วย 

สำหรับการท่องเที่ยวในทริปนี้เป็นการท่องเที่ยวที่ทำให้หลายหลายคนหรือคนตัวคนเดียวเป็นการชีแน่แนวทางเพื่อการท่องเที่ยวหรือการพักผ่อนคลายเครียดไปในทางที่ดีขึ้นโดยเราจะแนะนำสถานที่เที่ยวดังต่อไปนี้นั่นก็คือ การเดินทางไปวัดถ้ำกระแซของจังหวัดกาญจนบุรี 

วัดถ้ำกระแซของจังหวัดกาญจนบุรี 

ระหว่างทางจะเห็นหินผาที่อยู่ด้านข้างโดยมีเรื่องเล่าว่าหากมีคนจับแล้วจะโชคดีแต่ผมนั่งมาต่อเส้นทางก็ไม่เห็นมีใครที่จะยื่นมือไปจับฉันคนเดียวทำให้ผมไม่กล้ายื่นมือไปจับเช่นกันคนส่วนใหญ่ มักจะมีการท่องเที่ยวแบบเป็นกลุ่มหรือมาหลายหลายคนแต่สำหรับผมแล้วมาคนเดียวแต่ผมก็เห็นอีกหลายหลายคนเช่นกันที่เค้ามาคนเดียวแบบผม 

เท่าที่รู้มาว่าเส้นทางนี้ ถูกสร้างขึ้นในยุคสมัยสงครามโลกครั้งที่สองจากประวัติจะเห็นว่าเส้นทางนี้เป็นจุดที่อันตรายที่สุดของเส้นทางรถไฟซึ่งในอดีตเป็นที่พักของเชลยสึกเพื่อเป็นการสร้างทางรถไฟจากไทยไปพม่า 

ภายในถ้ำถือได้ว่าไม่ใหญ่เท่าไหร่นักเราจะเห็นบรรดานักท่องเที่ยวทยอยกันมาไหว้พระหลวงพ่อทำกระแซแห่งนี้จริงๆแล้วในอดีตเชื่อกันว่าภายในถ้ำหลังนี้เป็นที่พักของเชลยสึกในสงครามโลกครั้งที่สองแต่งด้วยแหละทุกอย่างมันดูล้วนเก่าไปหมดขนาดสะพานนั้นยังเป็นไม้อยู่เลย 

จากคำบอกเล่าของคนแถวนั้นเมื่อสมัยสงครามโลกครั้งที่สองทหารญี่ปุ่นตั้งใจจะใช้แรงงานเชลยศึกเพื่อจะสร้างเส้นทางรถไฟนี้ไปถึงพม่าเลยนะแต่ในปัจจุบันเส้นทางนี้สามารถไปสุดได้แค่ตำบลท่าเสาเท่านั้นแหละ 

ตอนนี้ก็ได้เดินทางไปสู่สถานีสะพานแควใหญ่ 

ค่าเดินทางรอบนี้จ่ายเพียงแค่ 1บาทเอง และสะพานแควใหญ่นั้นซึ่งเป็นที่ตั้งของสะพานข้าแม่น้ำแควและจะเห็นนักท่องเที่ยวจำนวนมากที่มาเที่ยวสะพานแห่งนี้จะเห็นได้ว่ากระแสน้ำใต้สะพานนี้เหมือนน้ำบนเล็กๆเลยส่วนหมอนทางรถไฟนั้นก็ยังเป็นไม้อยู่เลยซึ่งทุกคนก็เดินทางมาดูแลเสียวเสียวอยู่เหมือนกันผมเดินลงมาจากสะพานเพื่อมาที่วัดเจ้าแม่กวนอิมข้างข้างสะพานแม่น้ำแควและได้รอเวลาที่รถไฟจะข้ามสะพานข้าแม่น้ำจากที่เห็นก็ถือว่าเป็นวิวที่สวยพอสมควร 

แบกเป้เที่ยวคนเดียวในจังหวัดกาญจนบุรี 

หลายคนมองว่าผมหนีอะไรมาหรือเปล่าทำไมถึงอยากมาคนเดียวจริงๆแล้วมันก็ไม่จำเป็นนะต้องหนีอะไรมาในส่วนตัวของผมคิดเพียงแต่ว่าอยากลองมาสัมผัสอะไรต่างๆที่เป็นการเป็นแบบแปลกใหม่ สำหรับการออกเดินทางเพื่อไปเที่ยวของใครบางคนเค้าอาจจะมีความคิดเห็นส่วนตัวของเขาบางอย่างคนเรามันต้องมีการเปิดมิติใหม่ของตัวเองกันบ้าง 

ถ้าไม่มีใครพาไปเปิดเราก็พาตัวเองไปเปิดเองนี่แหละก่อนออกมาเที่ยวคนเดียวแน่ผมคิดนะว่าช่วงดึกดึกมันจะต้องเหงาอย่างแน่นอนแต่ก็ลืมไปว่ายุคนี้มันก็มีโซเชียลอยู่เหมือนกันซึ่งผมจะเอาเวลาตอนไหนไปเหงาดีล่ะ 

มื้อเช้าของโฮเทลนี้เนี่ยว่าในตู้เย็นมีอะไรคุณก็สามารถเปิดเอามาทำกินได้เลยแบบนี้ก็มีด้วยถือว่าโคตรจะอินดี้เลยซึ่งบางคนเค้าก็ไม่อยากที่จะต้องการทำก็ออกไปหาอะไรกินข้างนอกเอาส่วนผมเป็นคนที่ง่ายแต่ทำแบบง่ายง่ายกินมันจะได้ไม่ต้องเป็นการสิ้น เปลืองเพื่อเป็นการประหยัดงบในการเที่ยวให้ผมนะเอง  

สถานีทำกระแซ 

ซึ่งเป็นบริเวณที่ตั้งของทางรถไฟสายมรณะเป็นไฮไลท์จุดที่สองที่ผมมีแพลน ไว้ระหว่างนี้รถไฟก็เดินทางผ่านสะพานข้าแม่น้ำแควไปตอนนี้ก็บรรยากาศออกจากเครื่องถึงอยู่นะนักท่องเที่ยวค่อนข้างที่จะตื่นเต้นกันมากนั่งกันไม่ติดเลยก่อนมาเที่ยว ที่นี่ผมได้ทำการอ่านรีวิวของคนคนหนึ่งเค้าบอกว่าเจออาบางขายโดนัทเลิกขายถั่วแล้วหรอพอผมเจอตัวจริงผมก็รีบอุดหนุนบังเลย 

ระหว่างการเดินทางไปทำกระแซผมก็เจอหินผาที่อยู่ด้านข้างหน้าต่าง ชาวบ้านเค้าบอกกันว่าถ้าเกิดจับแล้วจะโชคดี แต่ผมก็ไม่เห็นใครจับนะผมก็เลยไม่กล้ายื่นมือที่จะออกไปจากเช่นกันเพราะบรรยากาศขึ้นครึ้มมานานก็เริ่มมีฝนปอยตกลงบรรยากาศรถไฟในตอนนี้ก็ เห็นคนมาเที่ยวอยู่นะบางคนก็มาเที่ยวคนเดียวแต่หลายคนก็มากันเป็นแบบครอบครัวส่วนผมก็เป็นหนึ่งในนักท่องเที่ยวที่มาคนเดียวแต่ก็ไม่ใช่นักเที่ยวมือโปรอะไรนะแต่สิ่งที่ผมไม่อยากเป็นมากที่สุดก็คือนักท่องเที่ยวมือโปรนี่แหละเพราะผมนิสัยเสียที่เริ่มจะเบื่อกับอะไรที่ผม ถนัดแล้วฉะนั้นเวลานี้จะต้องเก็บเกี่ยวกับการเป็นมือใหม่ให้มากที่สุดซึ่งตอนนี้ถึงสถานีถ้ำกระแซแล้ว 

เส้นทางนี้ คือเส้นทางที่ถูกสร้างขึ้นในยุคสงครามโลกครั้งที่สอง 

จากประวัติเส้นทางนี้เป็นจุดที่อันตรายที่สุดของเส้นทางรถไฟในอดีตเป็นที่พักของฉันเลยสึกเพื่อสร้างทางรถไฟจากไทยไปพม่าภายในถ้ำก็เป็นทำขนาดเล็กนะบรรดานักท่องเที่ยวก็ทยอยกันมากราบไหว้หลวงพ่อทำกระแซ จริงๆแล้วในอดีตมีความเชื่อกันว่าในถ้ำกระแซนี้เป็นที่พักของเชลยสึกในสงครามโลกครั้งที่สองด้วยนะ                

เที่ยวกาญจนบุรีด้วยงบน้อย

วันนี้ผมมีแผนไปเที่ยวกาญจนบุรี เป็นครั้งแรกที่ผมออกเดินทางแบบฉายเดี่ยว เริ่มจากการเอารถมาจอดที่ทำงานของรุ่นพี่ สำหรับผมอาจจะไปเที่ยวกานแบบคนเดียวทั้งทีมันก็ต้องลองเดินทางด้วยรถไฟ กันดูเส้นทางของการเดินทางในวันนี้คือ

สถานีธนบุรี

หลังจากหัวรถจักรมาถึงสถานีแล้ว ยังเหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมงกว่ารถจะออกการนั่งรถไฟครั้งแรกของผมผมว่ามันนิ่งกว่าที่ผมคิดไว้นะลมโกรกก็มาตลอดทาง

การเดินทางคนเดียวถือว่าเป็นสิ่งแปลกใหม่สำหรับผมมากนะ ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงคิดที่จะเลิกคิดในทันทีเพราะผมเป็นคนขี้เหงามากวันวันอยู่แต่กับเพื่อนเพื่อนถ้าจะเที่ยวทั้งทีก็จะต้องเที่ยวกับเพื่อนขนาดคิดแบบนั้นพอรู้ตัวอีกทีก็ได้เดินทางมาคนเดียวแบบนี้แล้ว

อยู่ดีดีก็คิดเดินทางคนเดียวไม่ถึงอาทิตย์ผมก็เดินทางออกมาเลยจุดมุ่งหมายของผมคือการนั่งรถไฟเพื่อไปดูรถไฟวิ่งผ่านสะพานข้าแม่น้ำแคว ซึ่งผมเคยเห็นแต่ในพันทิปเท่านั้นเค้าลงรูปไว้ดูสวยดีทริปนี้ก็เลยกะว่าขอมาดูให้เห็นกับตาสักหน่อย

ผมชอบนะการเดินทางสามวันสองคืนแบบนี้ ที่เค้ามีการใช้เงินไม่ถึง 2000 ซึ่งเราเห็นในรีวิวกันจะเห็นได้ว่าค่าบนรถไฟอย่างราคาแค่ 10 บาทเอง

นั่งรถไฟเป็นเพื่อนแค่สอง 3 ชั่วโมงผมก็ถึงสถานีกาญละ บรรยากาศที่ค่อนข้างเรียบง่ายนะผมว่าการนั่งรถไฟรอบแรกสำหรับผมถือว่าฟินมากซึ่งที่นี่มีนักท่องเที่ยวฝรั่งคนไทยเยอะ

พอมาถึงผมก็นั่งดูเส้นทางที่จะไปที่พักที่ผมได้ทำการจองไว้นั้นซึ่งเป็นการนั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้างเพียงแค่ 5 นาทีเท่านั้นหากมีการเดินก็ใช้เวลาประมาณ 30 นาทีและผมก็เลือกนั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้างดีกว่าก่อนที่จะเข้าไปก็ต้องหาอะไรเข้าไปกินสักหน่อยตลาดรถไฟหน้าสถานีกาญจนบุรีตลาดกำลังเพิ่งตั้งพอดี

ผมก็ได้เข้ามาถึงที่พักที่พักของผมเห็นคนรีวิวเยอะอยู่นะมันบรรยากาศดูดีมากเลยแต่พอได้มาดูด้วยตาตัวเองแล้วก็รู้สึกว่าบรรยากาศดีกว่าที่เขากำลังรีวิวอีกห้องเดียวจากชั้นบนนี่ผมมองเห็นวิวข้างล่างสวยงามมากเลย บางคนบอกว่ามาเที่ยวคนเดียวเปลี่ยวหรอบางคนก็คิดว่าหนีความวุ่นวายมาหรือเปล่าจริงๆแล้วมันก็ไม่จำเป็นนะ

การออกเดินทางไปเที่ยวคนเดียวของใครบางคนเค้าอาจจะแค่อยากไปอยู่ในมุมสงบของชีวิตหรือเค้าอาจจะไม่ต้องการสังคมในเวลานั้นแต่ถ้าเป็นตัวผมสำหรับตอนนี้คงแค่อยากหารสชาติใหม่ใหม่ของชีวิต

ท่องเที่ยวในจังหวัดน่านสไตล์คนโสด

ผมทำการ เดินทางท่องเที่ยวในดินแดนต่างๆแต่นั่นก็ทำให้ผมมีความสบายใจลดความเครียดลงไปเยอะโดยการเดินทางของผมนั้นเป็นการเดินทางคนเดียวไปในทิศทางต่างๆตามใจความชอบซึ่งการเดินทางของผมในวันนี้ก็เป็นการเดินทางไปที่จังหวัดน่านเพื่อไปชม อารยธรรมต่างๆโดยมีดังนี้ 

ผมออกเดินทางเพื่อค้นหาโฮมสเตย์ในอำเภอปัว 

สำหรับนักเดินทางขาจอห์นที่เดินทางมาเพียงลำพังอย่างผมและไร้แผนการเดินทางที่แน่นอนและหลังจัดการเซิทหาโฮมสเตย์ในละแวกผมก็ได้พบกับปัวเทรนกัวล์วิสต้าโฮมสเตย์ ซึ่งชื่อที่ทำให้ลิ้นเกือบพันกันนี้ ดูจะน่าสนใจขึ้นมาทันทีเมื่อมีลาบาดอร์ สองตัวออกมาต้อนรับผมตกลงที่จะพักที่นี่ด้วยความเต็มใจไม่ว่าจะเป็นการพูดคุยเป็นกันเองของเจ้าบ้าน สัตว์เลี้ยงที่น่ารักและอยู่ทัดที่สวยงามเป็นองค์ประกอบที่ลงตัวถึงแม้จะเป็นแค่เพียงคนเดียว 

ในค่ำคืนนี้ผมได้พูดคุยกับพี่เจ้าของบ้านและขจติดรถออกไปชมวิวทิวทัศน์ยามเย็นของปัว เมืองที่เงียบสงบราวกับหนังในอดีตในช่วงชีวิตเห็นการเดินทางที่ลงทุนด้วยเวล ดูจะทำให้นักเดินทางมือใหม่วันนี้มีจิตใจที่สมบุกสมบันขึ้นตามระยะทางที่ได้ก้าวขาออกมาเกือบทุกสถานที่ในประเทศแห่งนี้ก็ดูเหมือนจะเป็นสนามเด็กเล่นให้กับคนที่ชอบสะสมความหลังอย่างผมได้เก็บเกี่ยวอดีตที่งดงามอย่างสมใจ และผมก็ได้เดินทางกลับมายังโฮมสเตย์ 

พี่เจ้าของบ้านบอกกับผมว่าสปันคือบ่อเกลือ ที่นั่นมีอากาศเย็นและสบาย ขึ้นไปบอกเกือในตอนเช้าวิ่งตรงขึ้นไป 1715 ไปประมาณ 15 นาทีก็จะถึงบ่อเกลือ แล้วต่อจากบ่อเกลือ ไปประมาณเก้ากิโลก็จะถึงสะปัน 

บ่อเกลือและหมู่บ้านสะปัน 

เช้ามืดของวันรุ่งขึ้นผมเดินทางออกจากโฮมสเตย์เพื่อตรงไปยังจุดชมวิวของวัดภูเก็ตหลายครั้งกับการตื่นเช้ามืดใน ในสถานที่อันห่างไกลเพื่อที่จะมีโอกาสได้พบกับช่วงเวลาที่สวยงามที่สุดของวันเพราะบางอย่างนั้นมีช่วงเวลาที่สุกงอมชีวิตจึงเกิดคุณค่าที่น่าจดจำและไม่น่าจดจำไม่ต่างไปจากพระอาทิตย์ที่ยังมีช่วงเวลาที่สวยงามที่สุด 

แม้ในช่วงเวลาที่โรยราแต่ก็อาจจะแข็งกระด้างที่สุดในช่วงเวลาที่ชัดเจนเกินกว่าที่สายตาของคนเราจะมองเห็นได้ถนัดอย่างเช่นชีวิตของคนเราที่ในเวลาที่รุ่งโรจน์นั้นอาจไม่ใช่ช่วงเวลาที่สวยงามที่สุดหรือในเวลาที่เติบใหญ่และเต็มไปด้วยทรัพย์สินที่สะสมไว้ทั้งชีวิตก็กลับไร้ความสวยงามแตกต่างจากการวิ่งเล่นของเด็กเล็กๆดังเช่นแสงอาทิตย์ในยามเช้าที่คอยอาบสายตาที่เป็นจุดกำเนิดที่ทำให้เราไม่หลงทางทั้งภายในและภายนอก  

เที่ยวคนเดียวในจังหวัดน่าน

ผมเลิกโกหกตัวเองในยามเช้า ว่าต้องการจุดหมายครั้งใหม่ในการเดินทาง ทั้งที่ภายใต้จิตใจก็รู้อยู่เสมอ ว่าสิ่งที่ผมไปหานั้นคือระหว่างทาง ที่เป็นได้เกือบจะทุกความรู้สึกของปลายทาง 

ผมออกเดินทางเพื่อมาลงยังสนามบินของจังหวัดน่านเป็นช่วงเวลาสาย ที่แดดร้อนจนทำให้หลงลืมไปว่าผมอยู่ในเมืองเหนือการเดินทางมาท่องเที่ยวยังจังหวัดน่านโดยที่ไม่ได้เตรียมข้อมูลมามากมายสักเท่าไหร่การหามอเตอร์ไซค์เช่าซักคันหนึ่งก็ดูจะเป็นการตอบโจทย์กับการเดินทางในครั้งนี้ ของผมซึ่งหลังจากการซักถามพี่ยามที่สนามบินทำให้ทราบว่าร้านเช่ามอเตอร์ไซค์นั้นอยู่ห่างไปกว่า 3 กิโลเมตรผมที่เดินทางมาอย่างไม่รีบร้อนก็ทำการเดินเท้าจากสนามบินเข้ามาถึงตัวเมืองน่านและได้ทำการเช่ารถอย่างสมใจ 

สำหรับค่าเช่ารถนั้นเป็นวันละ 200 บาทกับน้ำใจของพี่ที่ร้านที่เติมน้ำมันให้ซะจนเต็มถังให้อารมณ์ที่แจ่มใสกับการเดินทางในครั้งนี้ของผมก็ไม่ไกลจากร้านเช่ารถผมก็แวะเวียนมายัง ซุ้มต้นลีลาวดีซึ่งอยู่บริเวณด้านหน้า ของพิพิธภัณฑ์แห่งชาติน่านเป็นจุดที่หลายคนได้เดินทางมาท่องเที่ยวยังจังหวัดน่านจะแวะเข้ามาเยี่ยมเยียนและไปต่อยังวัดภูมินทร์ที่อยู่ใกล้กันคงจะพาสไม่ได้กับการเดินทางมายังวัดภูมินทร์ที่ภายในผนังของโบสถ์

 ซึ่งเต็มไปด้วยภาพจิตรกรรมบนกำแพงของช่างฝีมือล้านนาและหนึ่งในนั้นก็คือภาพกระซิบรักบรรลือโลกหรือในชื่อเต็มว่าผ้าปูม่านย่าม่านซึ่งเป็นภาพที่ถูกสอดแทรกไว้ทั่วทุกมุมเมืองของจังหวัดน่านทำให้หลายคน เกิดความสนใจในเอกลักษณ์ภาพนี้และสงสัยในที่มาของความหมายในภาพซึ่งได้รับการยอมรับว่าเป็นภาพ เอกประจำวัดภูมินทร์ ซึ่งมีความเชื่อว่าหาก คู่รักใดมากระซิบรักต่อหน้าภาพเขาเหล่านั้นจะได้รับความรักที่มั่นคงและชีวิตสมรสที่ยืนยาว 

ผมเริ่มออกเดินทางต่อเพื่อตรงเข้าสู่อำเภอปัวเมืองเก่าอันเงียบสงบที่อยู่ห่างไปอีกหลายกิโลเมตรผมพบกับหอศิลป์ ริมน่านในระหว่างทางจึงต้องเลี้ยวรถเข้ามาเยี่ยมชมในสถานที่แห่งนี้สักครั้งด้วยความเคยชินของเด็กที่เคยเรียนจบศิลปะมาซึ่งการที่ถูกห้อมล้อมไปด้วยงานศิลปะ นั้นเป็นความสบายใจอย่างหนึ่งที่ผมชอบที่จะดูงานศิลปะ

เพราะการตีความจากภาพที่แตกต่างกันในแต่ละคนและความไม่มีถูกมีผิดในงานศิลปะเป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้หลงลืมสังคมอันน่าเบื่อที่ชอบตัดสินว่าทุกอย่างจะกลายเป็นถูกหรือผิดไปซะหมด ซึ่งเป็นโลกที่หลงเหลือประตูไว้เพียงสองบานและไม่มีคำว่าจินตนาการในโลกใบนั้นอย่างเช่นโลกของศิลปะ