ใครหลายๆคนได้ตั้งคำถามในความปลอดภัยกับการเดินทางไปยัง3จังหวัดชายแดนภาคใต้ ซึ่งกูเหมือนจะเป็นเรื่องตลกร้ายที่ต้นกุหลาบหลากหนามเช่นนี้จะถูกมองข้ามความน่ากลัวของกิ่งก้านด้วยการเดินทางของผู้ที่หลงใหลในกุหลาบ
ในช่วงเย็นของวันเราได้เตรียมตัวออกเดินทางจากกรุงเทพเพื่อตรงเข้าสู่ สุไหงโก-ลก ในจังหวัดนราธิวาสและนี่มันคงจะเป็นเส้นทางรถไฟที่ยาวนานที่สุด ที่เราจะเคยได้นั่งเพราะนี่คือสุดทางรถไฟสายใต้ที่จะยิงตรงเข้าสู่ดินแดนที่เราไม่เคยได้ไปสัมผัสมาก่อนและมันก็เป็นครั้งที่สองที่เราได้ออกเดินทางเข้าสู่เขต3จังหวัดชายแดนใต้ไม่มีเหตุผลอะไรที่เป็นส่วนตัวกับสถานที่อันห่างไกลนี้มันก็คงจะมีแต่เพียงผืนป่าของจังหวัดนราธิวาสที่เราจะขอติดตามไปกับนักท่องเที่ยวและชาวบ้านในละแวกที่จะทำให้เราได้เปลี่ยนมุมมองที่น่ากลัวจากกิ่งก้านหรือภัยอันตรายของสถานที่
ซึ่งมันจะทำให้เราได้พบกับช่วงเวลาที่ดอกของสถานที่แห่งนี้กำลังเบ่งบานฟ้าได้มืดลงผ่านหน้าต่างริมโบกี้กับขบวนรถไฟที่กำลังมุ่งหน้าสู่ปลายด้ามขวานเรามีความรู้สึกกระตือรือร้นกับความรู้สึกที่ว่านี่มันอาจะเป็นวันแรกที่เราจะต้องจากSafe Zone ใน7วันที่เหลือ
แสงอาทิตย์ของวันใหม่ได้ลอดผ่านริมกระจกเข้ามาแต่ระยะทางมันก็ยังคงอีกไกลกว่าจะถึงสุไหงโกลกและรถไฟได้แล่นเข้าสู่เมืองท่า หาดใหญ่ การรักษาความปลอดภัยของเจ้าหน้าที่ก็เข้มงวดมากขึ้น ทหารและปืนM16เป็นของคู่กันไปแล้วกับการเดินทางเข้าสู่เขต3จังหวัดชายแดน
ซึ่งเราก็ได้เดินทางเข้ามาถึงสุไหงโกลกสุดสายของเส้นทางรถไฟสายใต้ดินแดนของนราธิวาสที่เราเพิ่งจะเคยได้สัมผัสในครั้งแรกกว่า21ชั่วโมง ที่เราได้อยู่บนรถไฟซึ่งมันได้เป็นการเดินทางที่กินระยะเวลาไป1วันเต็มๆเมื่อได้เข้าสู่เมืองนราธฺวาสเราก็ได้หาของกินทันทีและในสถานที่แห่งนี้มันดูจะคึกคักมากกว่าในจินตนาการที่เราได้เคยคิดเอาไว้แต่เมื่อเราได้เดินสำรวจรอบๆตัวเมืองก็จะสัมผัสให้เห็นถึงความเข้มงวดอะไรในบางอย่างที่ต่างไปจากจังหวัดอื่นๆ
นอกจากนี้ในการเดินทางในครั้งนี้มันได้มีจุดหมายแรกเลยที่เราจะตั้งใจจะไปเอาไว้มันคือการเดินทางเข้าสู่หมู่บ้านลีนานนท์อำเภอสุคิรินซึ่งในเย็นวันนั้นเราได้นับกับกลุ่มคนในกลุ่มหนึ่งที่เราก็ไม่เคยได้พบเห็นหน้ากันมาก่อนเพื่อที่จะนำทางพาเราเข้าไปยังในเขตของหมู่บ้านลีนานนท์
สนับสนุนโดย ติดต่อ next88